Oh, crap.

45 minutes of bum.

Nattevakt ved psykiatrisk avdeling fra 21:00 til 07:00

Det går ein buss til sentrum 07:04, og ein 07:07 med bussbytte. I følge tide tar det 16 minutt å gå til busstoppet ..
"Seee, der rømmer enda en pasient fra psykiatrisk avdeling".

Nei, det er berre meg .. som spring som hakka møkk/stukken høns for å rekke bussen.

Eg rakk 07:07 bussen, fordi den var 3 minutt forsinka. Men, det betydde at korresponderande buss frå Åsane terminal var køyrt.

"Kjem bussen til Sogndal før bussen til sentrum, tar eg jaggu heller den!"

Men, så la eg meg heller til å sove i eit busskur og tenkte; Akkurat slik er det å være narkoman.

Når eg vakna, heime, hadde klokka mi havna inni vaskemaskina! Korleis i alle dagar har den klart å havne der?

Og seinare på dagen rauk tven vår, midt i Heroes.

Speleliste #1

Til glede eller besvær for dei som har Spotify:

#1

For dikka som ikkje har Spotify:

bror min.

Selgar, sikkerheitsavdeling, sykkel.

Du er radiograf, ikkje selgar.

Eg har dessuten kjøpt tenesten allerede, så du treng ikkje oppføre deg som ein.

Og berre fordi eg ikkje er hyperaktivt übernice tilbake, så kan du godt sei:
"Vi pleier å ha denne gardinen igjen menst man venter", istadenfor å RØSKE den HARDT igjen, der eg stod i singlet, uten bh, og prøvde å ikkje føle meg som ei ku i ein bås, og difor letta litt på gardina.

Eg har jo uansett sett alle som sat på venterommet! Det er ingen hemmeligheit at vi alle skal ta røntgen!

Ok, så lot du kanskje gardina være igjen, så du slapp å sjå trynet mitt.

Ellers har eg vært på omvisning på sikkerhetsavdelinga i dag.

Dei ønska seg eit belterom.

Og ja, så har nokon stjelt sykkelsetet mitt. SETET!

Eg har ein viss anelse om at eg kan finne det igjen i ein viss park, godt planta i jorda med eit stykk narkoman oppå. For kjære deg, du får ikkje solgt det, sjølv om du tydlegvis trudde det! Eller får ein det? Kan eg i tilfelle få vite om den plassen? .. Eg treng eit nytt sykkelsete skjønna du.

Kaffipause med Stine.

Og jaggu meg fekk vi ikkje ein rosa marengs til kaffien gitt! Hyggeleg. Gjer seg det.

Heldigvis er det ingen som har stjelt setet til Stine.

Gjer døri høg, gjer porten vid, her kjem ei som skal forbi!

Eg tenkte eg burde stå inne for bacheloren min som omhandlar den dødsviktige betydningen av fysisk aktivitet og korleis heile menneskeheita kjem til å gå under viss vi ikkje er fysisk aktive i minst ein halvtime kvar dag.

Så det blei skitur i dag og.

Og jaggu traff eg ikkje ein fra Tangerubakken

Ca. her stoppa kamera mitt å virke fordi det var så kaldt.

Han hadde bil, og tilbydde seg å køyre meg heim igjen. Jotakk.

Der stod denna idioten i oppkjørsla og hadde all verdens med tid. Vi stod sånn i fem minutt før vi vart nødt til å TUTE for at han skulle legge merke til oss, sjølv om eg hyperaktivt vinka og veiva med armane og ropte "halooooo!!" inne i bilen.

(Eg elska forresten å tute, så det var heilt ok)

Han stod å sorterte/kasta reklamen fra posten han hadde henta i postkassestativet som står bak bilen der.

Genialt faktisk, med postkassestativ og søppeldunk så nærme kvarandre.

Uansett.

Så måtte eg bestemme meg for om eg ville ha familien Potet til middag eller til middag.

og fann ut at begge dele var mulig.

Vekas horoskop frå msn.no

Eller vekas hore-skoop, hahaha

...

anyways:

"Vokt deg for misforståelser, spesielt i kjærlighet og parforhold. Oppstår det problemer takler du dette bra og med klokskap. Du er flink til å finne kreative løsninger. Belønningen får du i helvete (berre kødda) i helgen. Det blir en weekend hvor du kan boltre deg som du vil i lidenskap, romantikk og intime opplevelser."

men ..

detta var jo forgje veke!

Æ våkna her i mårres

ikkje med sandpapir i munnen, men

DENNA:

jævelen på armen!

what the fuck!? kor kom den fra?

ken plasserte den der?

nei, får vel stramme litt visst eg først skal vise bicepsen.

kvit saus anyone? ....

åhneidaduh!!

Akkurat i det eg trudde at no, NO kom det ikkje til å snø meir ..

Og tomas berre: "Faaaen, eg skulle aldrig reist fra Australia"

Jaja.

Som med så mange andre ting her i livet, så får vi prøve å gjere det beste ut av det,

og det er heilt ok det. For da får eg helst på slektningane mine.og ikkje minst

I tillegg var vi så heldige å møte på ein lokalkjendt som viste oss kor vi burde gå